Standaardisatie is al jaren een belangrijk thema in de sector, wat zou er beter kunnen?De laatste jaren wordt er inderdaad meer gefocust op standaardisatie, kijk maar naar regelgeving rondom landelijke basisregistraties, de stroomlijning van de dVi en dPi en de opkomst van CORA en VERA. Maar standaardisatie werkt alleen als alle betrokken partijen erin willen investeren en kennis en ervaring willen delen. Oók met concullega’s of concurrenten. Daar valt nog wel wat werk te verzetten, want er wordt nog vaak naar elkaar gewezen en afgewacht in plaats van dat partijen een proactieve rol pakken in het standaardiseren en openstellen van gegevens.
Wat kunnen corporaties doen om hiermee aan de gang te gaan?
Standaardisatie – bijvoorbeeld volgens VERA – zou een basisprincipe moeten zijn van iedere ICT-architectuur. Corporaties zouden als eis moeten stellen dat gegevens zonder drempels en technische beperkingen uitgewisseld kunnen worden. Het zou in principe niet moeten uitmaken welk systeem, deelsysteem of welke leverancier wordt gebruikt ter ondersteuning. Dit kan echter alleen als iedereen dezelfde taal spreekt en een sectorstandaard wordt omarmd.
Hoe weet een corporatie vervolgens dat zijn vastgoeddata van goede kwaliteit zijn?
Ik denk dat de kwaliteit van vastgoeddata omgekeerd evenredig is aan het aantal gebruikte ‘VERTIKAAL.ZOEKEN’ functies in Excel. Dit zal altijd een handig hulpmiddel blijven om gegevens te controleren of snel te analyseren, maar op het moment dat Excel een onmisbare schakel wordt, is het meer dan alleen een hulpmiddel. Dan is het een teken dat er iets niet goed gaat in de definiëring van objecten en kenmerken, of dat er technische belemmeringen zijn om gegevens op een betrouwbare manier uit te wisselen.
Betekent de adoptie van sectorstandaarden dat de datakwaliteit automatisch verbetert?
Er zijn maar heel weinig standaarden die automatisch goed gaan, maar puur al de beschikbaarheid van een standaard maakt het vele malen makkelijker om collectief de kwaliteit te verbeteren. Het lastige is dat een standaard pas écht een standaard is als deze in de praktijk is bewezen en door betrokkenen ook zo wordt ervaren. Tenzij iemand dicteert dat de standaard gebruikt moet worden, kost dit tijd. Pas in het gebruik ontstaan verbeterpunten en wordt de standaard steeds vollediger en beter. Er komt een punt waarop het dan zo geaccepteerd is, dat het gebruik geen discussie meer oproept. Vanaf dat moment is datakwaliteit min of meer gegarandeerd. Op dat punt zijn we echter nog niet, maar dat moet het streven zijn van ons allemaal.
Bron: CorporatieGids Magazine